hans van bentem
Hans van Bentem (Den Haag, 1965) heeft zich bekwaamd in monumentale sculpturen, veelal in de openbare ruimte. Zijn zoektocht naar traditionele ambachtelijke materialen bracht hem onder andere naar Tsjechië voor kristal, India voor brons, China voor porselein en Marokko voor koperwerk. De onderwerpen van de beelden zijn voor hem belangrijker dan de stijl. Dezelfde verhalen kunnen op veel verschillende wijzen in beeld worden gebracht. Keramiek, glas, brons en alles wat zijn passie raakt, zet hij in om zijn beelden te realiseren.
Hans van Bentem volgde de opleiding monumentale vormgeving aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag waar hij in 1988 afstudeerde. Hij toonde zijn werk eerder in ondermeer Den Haag, Amsterdam, Berlijn en Beijing.
Uit de Wandelgids:
Hedendaagse narrenschepen
Kijk, daar ligt het begin: bij twee ton volvette, rode klei die kleeft aan eengeraamte van hout en kippengaas. Het gevaarte van klei verheft zich vlammend, alsof zwaartekracht een grap is en helemaal niet bestaat. Het zijn geboetseerde ‘vlammende’ handen die zich uitstrekken naar het groezelige dak van de Noletloodsen. De handen vouwen zich om een waterstraal heen: een fontein die er met haar waterdruppels voor zorgt dat de klei nat blijft.
Dat is het begin dat kunstenaar Hans van Bentem (1965) laat zien: die natte, rode klei. Het is het materiaal waarmee hij na zijn afstuderen in 1988 aan de Koninklijke Academie voor Schilderkunst in Den Haag aan de slag gaat en zijn kunstenaarschap een diametraal andere richting geeft. Na een periode van academisch maatwerk waarbij abstracte kunst domineert, zet Van Bentem de handen in die klei. De wereld die zich voor hem opent, bestaat uit aardewerk en later ook glas. Hyperrealisme is zijn handelsmerk. De kleuren die hij kiest zijn knetterend. Vanaf 2006 komt het porselein erbij – de kleisoort die lichtroze is als een babyhuid, eenmaal gebakken wit doorschijnend wordt en o zo fragiel is.
Van Bentem reist naar China, waar hij in Jingdezhen – een eeuwenoud expertisecentrum voor porseleinbakkers – zijn ontwerpen laat vervaardigen door porseleinmeesters die hun kennis van het ingewikkelde bakproces van porselein van generatie op generatie hebben doorgekregen. In Nederland wordt porselein vaak met tuttige kopjes, theepotten en schoteltjes vereenzelvigd. In Jingdezhen maken de experts alles van porselein: van monumentaal tot piepklein, geen motief is ze te dol.
Dat blijkt uit het tweede beeld dat Van Bentem in de Noletloodsen heeft opgesteld en samen met het gekleide ‘fonteinbeeld’ de installatie Keep on Dreaming! vormt. Dit tweede beeld is in al zijn kakofonische pracht vervolg, contrapunt en eind. Neem de tijd om alles te bekijken. Loop rond, keer om, tuur van dichtbij en kijk van veraf. Een schedel van zwart hout fungeert als onderstel voor een carnavaleske stoet van objecten en figuren die als een kroon op het dak van de schedel liggen en staan. Het is een clustering van jerrycan, geweer, vrouwenbeen in netkousen, schoen, vis, tronies, lotusbloemen, dierenkoppen, blokken, penis. Honderden onderdelen telt het schedeldak: woekering is een eufemisme. Deze verzameling is gegroeid – en groeit nog steeds sinds Van Bentem er in 2006 in China aan begon.
Alles is van porselein en stralend wit. Die keuze voor wit is opmerkelijk, gezien Van Bentems eerdere voorkeur voor felle kleuren en contrasten. ‘Het wit ging zichzelf verdedigen,’ zegt de kunstenaar erover. ‘Ik heb het lef moeten ontwikkelen om het porselein in al zijn kaalheid te tonen.’
Die lef laat hij zien in Keep on Dreaming! Van Bentem toont een hedendaags memento mori en een carpe diem ineen. Zijn fontein met vlammende handen is een ode aan het leven en aan de vergankelijkheid ervan. De porseleinen schedel met tooi is een narrenschip, een metafoor van leven en dood, in kwetsbaar porselein gevangen.